Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Το κορίτσι με τα πορτοκάλια, Jostein Gaarder

Ένα φανταστικό διήγημα με πολλές κοινωνικές και πολιτιστικές προεκτάσεις

Μπορείτε να το διαβάσετε στην ιστοσελίδα
πατήστε εδώ.
http://anagnosi.blogspot.com/2011/01/jostein-gaarder.html

Γράφει η Χριστίνα Παπαγγελή

ΕΝΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

                 

Ένα..πορτοκάλι αφηγείται την ιστορία Ισραηλινών και Παλαιστινίων

Με ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ που περιγράφει τις ισραηλινο-παλαιστινιακές σχέσεις μέσα από την ιστορία ενός πορτοκαλιού και με τα αφιερώματα στους δημιουργούς Κυριακή Μάλαμα και Σεργκέι Λοζνίτσα συνεχίστηκε το 13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης - Εικόνες του 21ου αιώνα.
Το Γιάφα: Ο μηχανισμός του πορτοκαλιού του Ισραηλινού Εγιάλ Σιβάν προβλήθηκε στο τμήμα «Όψεις του Κόσμου» και στο επίκεντρό του βρίσκεται ένα... πορτοκάλι.
Ο σκηνοθέτης πραγματοποιεί μια αναδρομή στην ιστορία του περίφημου εσπεριδοειδούς, που έγινε γνωστό ως το πορτοκάλι Τζάφα. Το πορτοκάλι, που ξεκίνησε να καλλιεργείται από Παλαιστίνιους, κάποτε ένωνε Άραβες και Ισραηλινούς σε μια κοινή βιομηχανία, έγινε στη συνέχεια «σημαία» των Ισραηλινών και σύμβολο των πραγμάτων που χώριζαν τους δύο λαούς. Έτσι, η ιστορία του πορτοκαλιού ταυτίζεται με την ιστορία της περιοχής.
Μέσα από φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό, μέσα από την ποίηση και τη ζωγραφική, από τις μαρτυρίες ιστορικών αλλά και εργατών στη βιομηχανία του πορτοκαλιού, από τις μνήμες και τους σύγχρονους θρύλους, ο σκηνοθέτης επιχειρεί να παρουσιάσει «άγνωστες» πτυχές του ισραηλινο-παλαιστινιακού ζητήματος.
Ο Εγιάλ Σιβάν δήλωσε, μετά την προβολή της ταινίας του στη Θεσσαλονίκη, ότι απαιτήθηκαν τρία χρόνια έρευνας για να συγκεντρωθεί το (πολύ πλούσιο) αρχειακό υλικό. Αυτό που επέλεξε να κάνει ο σκηνοθέτης ήταν να δείχνει απλά φωτογραφίες και βίντεο στους συνεντευξιαζόμενους και να καταγράφει τις αντιδράσεις τους.
Ερωτηθείς πώς υποδέχθηκαν οι Ισραηλινοί την ταινία του, μιας και αυτή αναφέρεται σε ένα ευαίσθητο θέμα, ο Εγιάλ Σιβάν -που δεν έχει διστάσει να κριτικάρει την πολιτική της χώρας του- τόνισε ότι η αντίδραση που συνάντησε ήταν αυτή της «έκπληξης», μιας και πολλοί Ισραηλινοί-Εβραίοι ανακάλυψαν κάτι που δεν γνώριζαν, εξαιτίας προσπαθειών -όπως είπε- να «σβηστεί» αυτό το κομμάτι της ιστορίας.
«Όσο για τους Παλαιστίνιους, ήρθα αντιμέτωπος με δύσκολα συναισθήματα, μιας και μπόρεσαν μέσα από την ταινία να δουν εκείνο που εξαφανίστηκε» τόνισε. «Επρόκειτο για μια αίσθηση 'χαμένης ευκαιρίας'» συμπλήρωσε.
Παράλληλα, στο Φεστιβάλ προβλήθηκαν τα φιλμ Μαντάμ Δέσποινα και Συννεφιάζει της Κυριακής Μάλαμα, ενώ η Φάμπρικα και το Τοπίο ήταν τα δύο ντοκιμαντέρ που προβλήθηκαν στο πλαίσιο του αφιερώματος στον Σεργκέι Λόζνιτσα.
Αναδημοσίευση απο το inculture.gr